Αποκατάσταση ηλικιωμένων μετά από κάταγμα ισχίου 

Η αποκατάσταση ηλικιωμένων μετά από ένα κάταγμα ισχίου αποτελεί μια κρίσιμη και πολυδιάστατη διαδικασία. Όμως, είναι πολύ σημαντική, καθώς καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την επαναφορά του ασθενούς στην καθημερινότητά του.

Το κάταγμα ισχίου είναι μία από τις πιο συχνές και σοβαρές κακώσεις στην τρίτη ηλικία, συνδέεται με σημαντική απώλεια της αυτονομίας και αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών, τόσο σωματικών όσο και ψυχολογικών.

Η επιτυχής αποκατάσταση δεν περιορίζεται μόνο στην επούλωση του κατάγματος. Απεναντίας, περιλαμβάνει και την ενίσχυση της λειτουργικότητας, τη μείωση του πόνου, την πρόληψη νέων πτώσεων και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.

Η συνεργασία μεταξύ ιατρικής ομάδας, φυσικοθεραπευτών, φροντιστών και οικογένειας είναι καθοριστικής σημασίας για την πλήρη επανένταξη του ηλικιωμένου ασθενούς στο οικείο περιβάλλον του.

Ηλικιωμένοι & Κατάγματα ισχίου

Το κάταγμα ισχίου είναι μία σοβαρή κάκωση που πλήττει κυρίως άτομα άνω των 65 ετών και συνδέεται με σημαντική απώλεια αυτονομίας. Συνήθως προκαλείται από πτώση και απαιτεί άμεση νοσηλεία και χειρουργική αντιμετώπιση.

Παράγοντες όπως η οστεοπόρωση, οι διαταραχές ισορροπίας και η μειωμένη όραση αυξάνουν τον κίνδυνο πρόκλησης ενός κατάγματος ισχίου.

Τα κυριότερα είδη καταγμάτων ισχίου είναι τα κάτωθι:

• Υποκεφαλικό κάταγμα: εντοπίζεται μέσα στην άρθρωση του ισχίου, κοντά στην κεφαλή του μηριαίου.
• Διατροχαντήριο κάταγμα: εμφανίζεται μεταξύ του μείζονα και του ελάσσονα τροχαντήρα.
• Υποτροχαντήριο κάταγμα: αφορά την περιοχή κάτω από τους τροχαντήρες.

Στους ηλικιωμένους, το κάταγμα ισχίου συνοδεύεται από αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών όπως θρόμβωση, λοιμώξεις και παρατεταμένη ακινησία. Παράλληλα, συνυπάρχουν συχνά χρόνια νοσήματα και ψυχολογική επιβάρυνση. Επομένως, η  πλήρης αποκατάσταση απαιτεί ολιστική προσέγγιση και εξειδικευμένη φροντίδα.

Επέμβαση για την αντιμετώπιση καταγμάτων ισχίου

Η χειρουργική αποκατάσταση των καταγμάτων ισχίου στην τρίτη ηλικία αποτελεί θεραπευτική προτεραιότητα. Στόχος της επέμβασης δεν είναι  μόνο η σταθεροποίηση του κατάγματος, αλλά και η  διατήρηση της λειτουργικότητας και της ποιότητας ζωής του ασθενούς.

Η επιλογή της τεχνικής εξαρτάται από τη μορφολογία και τη σταθερότητα του κατάγματος.

Ειδικότερα, σε εξωαρθρικά  ή σταθερά κατάγματα εφαρμόζεται συνήθως εσωτερική οστεοσύνθεση με ενδομυελικό ήλο, πλάκες ή βίδες. Αντιθέτως, σε ενδοαρθρικά ή ασταθή κατάγματα προτείνεται η μερική ή ολική αρθροπλαστική του ισχίου, ιδίως όταν συνυπάρχει σημαντική οστεοπόρωση.

Οι μετεγχειρητικές επιπλοκές στους ηλικιωμένους ασθενείς δεν είναι σπάνιες. Ειδικότερα, οι επιπλοκές περιλαμβάνουν:

• Φλεβοθρόμβωση
• Πνευμονία
• Κατακλίσεις
• Λοίμωξη του τραύματος ή γενική απορρύθμιση της υγείας

Η πρώιμη κινητοποίηση, κατά προτίμηση εντός του πρώτου 24ώρου μετά το χειρουργείο, συμβάλλει ουσιαστικά στη μείωση των μετεγχειρητικών επιπλοκών και επιταχύνει την αποκατάσταση της κινητικής λειτουργίας του ασθενούς, ιδίως όταν εντάσσεται σε ένα δομημένο και εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας.

Τι περιλαμβάνει η αποκατάσταση ηλικιωμένων μετά από κάταγμα ισχίου;

Η αποκατάσταση μετά από κάταγμα ισχίου στους ηλικιωμένους αποτελεί μια απαιτητική, σταδιακή και πολυπαραγοντική διαδικασία. Ειδικότερα,  προσαρμόζεται εξατομικευμένα στις ανάγκες, τις δυνατότητες και τα συνοδά προβλήματα υγείας κάθε ασθενούς.

Πιο συγκεκριμένα, η αποκατάσταση ηλικιωμένων μετά από ένα κάταγμα ισχίου περιλαμβάνει:

• Πρώιμη κινητοποίηση, ιδανικά εντός 24 ωρών από το χειρουργείο, αποφεύγοντας τις επιπλοκές της ακινησίας.
• Φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα με στόχο την ενδυνάμωση των μυών, τη βελτίωση της ισορροπίας και την αποκατάσταση της βάδισης.
• Διαχείριση του πόνου με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.
• Διατροφική υποστήριξη, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις οστεοπόρωσης.
• Ψυχολογική ενδυνάμωση του ασθενούς, για την αντιμετώπιση φόβου, άγχους ή καταθλιπτικής διάθεσης.
• Πρόληψη νέων πτώσεων, με εργονομικές παρεμβάσεις στο σπίτι και εκπαίδευση του ασθενούς.
• Υποστήριξη από την οικογένεια ή τον φροντιστή, διευκολύνοντας την καθημερινότητα των ασθενών.

Αποκατάσταση ηλικιωμένων μετά από κάταγμα ισχίου: Ο ρόλος του περίγυρου

Η συμβολή του οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντος αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στην πορεία αποκατάστασης ηλικιωμένων μετά από κάταγμα ισχίου. Πέρα από τη σωστή ιατρική και φυσικοθεραπευτική φροντίδα, η ενεργός συμμετοχή του περίγυρου ενισχύει τη διαδικασία ανάρρωσης τόσο σε λειτουργικό όσο και σε ψυχοκοινωνικό επίπεδο.

Η υποστήριξη από την οικογένεια και τους φροντιστές ενισχύει την αίσθηση ασφάλειας, ενθαρρύνει την καθημερινή κινητοποίηση και συμβάλλει στη διατήρηση της συνέπειας στις θεραπευτικές οδηγίες. Παράλληλα, η ψυχολογική στήριξη του ηλικιωμένου μειώνει το αίσθημα αδυναμίας και απομόνωσης, που είναι συχνά μετά από έναν σοβαρό τραυματισμό.

Η σωστή ενημέρωση και συνεργασία των φροντιστών με τους επαγγελματίες υγείας εξασφαλίζει ένα σταθερό, λειτουργικό και προστατευμένο πλαίσιο ανάρρωσης, προλαμβάνοντας επιπλοκές και υποτροπές.

Επομένως, η  αποκατάσταση δεν είναι ατομική υπόθεση, είναι μια συλλογική προσπάθεια που ξεκινά από το περιβάλλον του ασθενούς.

Η ομάδα μας είναι στη διάθεσή σας για κάθε απορία σχετικά με την αποκατάσταση των ηλικιωμένων μετά από κάταγμα ισχίου. Επικοινωνήσετε μαζί μας για εξατομικευμένες οδηγίες για άμεση αποκατάσταση μετά από κάταγμα ισχίου χωρίς επιπλοκές.